Tijd om de opgedane kennis en ervaring te delen te delen met managers, verpleegkundigen en P&O’ers uit andere ziekenhuizen. Vrijdag 16 juni was er een werkbijeenkomst met ruimte voor ervaringen en vragen over taal, cultuur en samenwerking. En met goed nieuws voor de ziekenhuizen in onze regio!
“Waardig werk op het niveau dat deze mensen in hun thuisland ook hadden, dat is het doel”, aldus chirurg Arthur Wijsmuller, initiatiefnemer van dit in Nederland unieke traject. Hij vertelt kort over het ontstaan ervan en legt uit hoe het traject eruit ziet: “Na ruim drie maanden van intensieve trainingen (taal, vaktaal en interculturele communicatie) start het werken als assistent-verpleegkundige op een UMCG-afdeling. Ontzettend leerzaam, want je wordt ondergedompeld in de Nederlandse zorg en taal. Het traject bestaat daarnaast uit nog meer taaltraining en een herintreders training ter voorbereiding op het BIG-examen.”
Vier van de acht nieuwe assistent-verpleegkundigen uit de eerste groep startten op de afdeling Neurologie. Hoofdverpleegkundige Magda Ros vertelt over de win-win-win situatie: “Je merkt dat deze nieuwkomers echt ervaren verpleegkundigen zijn, bepaalde handelingen kun je ze meteen toevertrouwen. Ze zijn snel inzetbaar en dat verlaagt de werkdruk op de afdeling. Uiteraard werken ze altijd onder supervisie en worden ze de eerste 6 tot 8 weken begeleid door een buddy. En ja, dat kost tijd en energie, want buddies begeleiden ook onze reguliere leerlingen. Een ander voordeel is dat wij leren van de ervaringen die de nieuwkomers in hun eigen land hebben opgedaan. Hun arbeidsethos en motivatie zijn erg inspirerend! Het maakt ons bewust van hoe goed we het hier eigenlijk hebben. Ook helpen deze nieuwkomers ons om patiënten uit andere culturen – die we steeds meer zien- beter te begrijpen en behandelen.”
Maar voordat je als organisatie zover bent, zijn er wel wat obstakels: regelgeving, formulieren, en samenwerking met externe partijen als het Talencentrum, het COA, de gemeente en de Commissie Buitenlands Gediplomeerden Volksgezondheid. Petra Veltman, coördinator van het traject in het UMCG, ontwikkelde op basis van alle ervaringen een routekaart met alle stappen voor een succesvol nieuwkomerstraject: “Het begint met draagvlak in de organisatie en samenwerking met de externe partijen. Daarna vorm je het interne kernteam met een ambassadeur, hoofdverpleegkundige, linking pin P&O en de coördinator: iemand die continu alle partijen verbindt en het traject echt trekt.” En dan het goede nieuws: via Zorg voor het Noorden zal Petra deze rol blijvend vervullen voor alle ziekenhuizen in de regio!
Dan is het woord aan de nieuwkomers zelf. Hoe hebben zij de start ervaren? Wat waren de grootste uitdagingen? Aynur, Aman en Aneeq zijn eensgezind: wanneer je in Nederland als verpleegkundige aan de slag wilt, heb je geen idee waar te beginnen. En ja, de taal is echt een grote uitdaging. Aneeq: “In het begin is het ontzettend lastig om echt contact te maken. Niveau B1 is niet genoeg, je hebt eigenlijk B2 nodig om collega’s en patiënten te begrijpen”. De zaal is erg onder de indruk van hun taalontwikkeling op dit moment. Naast taalontwikkeling is begrip ook belangrijk. Aman: “Dat niet alleen buddies maar iedereen op de afdeling weet wie wij zijn en wat zij van ons kunnen verwachten. Dat helpt heel erg in de acceptatie”. En zekerheid, weten dat je in ieder geval een jaar de tijd krijgt om alles te leren en het vooruitzicht dat je in het ziekenhuis kan blijven.
Na de pauze beantwoorden experts vanuit de Gemeente, het COA, de CBVG en het Talencentrum vragen vanuit de zaal. Waar zit nog ruimte voor verbetering, hoe kunnen we het nog makkelijker maken? De aanwezigen in de zaal in de zaal zien graag een landelijke plan voor dit traject. Een maatschappelijke businesscase met niet alleen de problematische arbeidsmarkt maar ook de impact van het traject op een nieuwkomer. Een van hen merkt terecht op: “Misschien moeten we zelfs wel antwoord geven op Wat gaat het ons kosten als we het niet doen?”
En dat sluit mooi aan bij het antwoord op de laatste vraag aan alle panelleden: welk advies zou je organisaties mee willen geven die dit traject willen starten? Naast inhoudelijke tips als zorg voor goede samenwerking, bezuinig niet op taal- en interculturele communicatietrainingen, bereid de kandidaten goed voor op de BIG-toetsing is het antwoord vooral: 'begin klein en ga het vooral DOEN!'
