U kunt hier uw voorkeuren instellen voor cookies voor sociale media en doelgerichte reclame. We plaatsen altijd functionele cookies en analytische cookies. Functionele cookies zijn nodig om de site goed te laten werken. Met analytische cookies verzamelen we anonieme gegevens over het gebruik van onze site. Met die gegevens kunnen we de site verder verbeteren zodat u makkelijker kunt vinden wat u zoekt.
Het begon met oprechte verwondering van een UMCG-chirurg. Want waarom komen we in Nederland verpleegkundigen tekort, terwijl gediplomeerde nieuwkomers geen baan kunnen vinden? Nu heeft het UMCG een traject voor nieuwkomers. Verpleegkundigen Aneeq Nazir en Tülay Bolat startten begin januari als assistent-verpleegkundige in het UMCG.
Meer dan een jaar woonde Tülay met haar gezin in een asielzoekerscentrum. 'Als ik naar de stad liep, kwam ik altijd langs het ziekenhuis. Elke keer stopte ik dan en zei tegen mezelf: 'Op een dag werk ik hier.' In Turkije werkte ze 13 jaar als verpleegkundige, waarvan 9 jaar op een oncologieafdeling en drie jaar in een universitair ziekenhuis. 'Ik wíl werken, mijn vak uitoefenen’, vertelt ze in het personeelsrestaurant van het UMCG.
Aantrekkelijk om van elkaar te leren
Tülay is begin januari als assistent-verpleegkundige begonnen op de verpleegafdeling van oncologie in het UMCG. Dat doet ze via een nieuw traject in UMCG: voor nieuwkomers met een diploma verpleegkunde en werkervaring in hun land van herkomst. 'In Nederland zijn in de zorg relatief weinig mensen aan het werk die ervaring meenemen uit een ander land. Terwijl... we hebben in Nederland een personeelstekort, we behandelen mensen met veel verschillende achtgronden en het is aantrekkelijk en leuk om van elkaar te leren,' zegt UMCG-chirurg Arthur Wijsmuller.
Samen met partners lukt het
Zijn verwondering over de problemen van nieuwkomers om als verpleegkundige werk te vinden, zette hij om in actie. Hij begon rond te vragen naar goede voorbeelden in en buiten het UMCG. Het bleek het startpunt van een kernteam van UMCG’ers en partners van andere organisaties. Zij zetten dit project voor nieuwkomers in het UMCG op. 'Je wilt mensen vinden die dit ook willen en in oplossingen denken,' zegt Arthur daarover.
Meteen Nederlands leren
Aneeq Nazir wachtte anderhalf jaar in een asielzoekerscentrum op de beslissing of hij hier kon blijven. 'In Pakistan werkte ik op de IC en ik was gefrustreerd dat ik hier niet als verpleegkundige aan het werk kon. Daarom ben ik meteen de taal gaan leren, die wil ik net zo goed beheersen als Nederlanders.’ Vorig jaar had Aneeq zich net aangemeld voor de hbo-verpleegkunde, toen zijn vrouw een advertentie van dit project zag. Na de gesprekken kon hij zijn aanmelding bij hbo-v afzeggen, verzekerde het UMCG. ‘Dat zeggen ze niet zomaar, dus dat was positief.’
Van harte welkom
Aneeq is begonnen op de verpleegafdeling Neurologie waar hoofdverpleegkundige Magda Ros en het team hem en drie andere nieuwkomers graag verwelkomen. Tien verpleegkundigen van Neurologie meldden zich bovendien meteen als buddy voor de nieuwe collega’s. 'Vanaf dag 1 krijgen we hier vier collega's met werkervaring', motiveert Magda het enthousiasme.
Volop opleiden en begeleiden
Opleiden en begeleiden zijn ze op de verpleegafdeling wel gewend. 'Op veel verschillende manieren: we hebben hier studenten mbo, hbo, verpleegkundigen zonder ziekenhuiservaring en nu dus ook nieuwkomers met werkervaring uit hun land van herkomst. Ik weet wel zeker dat wij ook van hen kunnen leren', zegt Magda. 'Als je bijvoorbeeld hoort dat sommigen veel sneller dan wij op een IC gaan werken, denk ik meteen: Wat zouden wij daarvan kunnen leren voor het traject naar medium care en de neuro-hoofdhals-care van onze afdeling.
Passie voor verpleegkunde
‘Werken als verpleegkundige is voor mij echt heel belangrijk. Daarom ben ik dankbaar voor deze kans. Ik heb echt passie voor dit werk’, zegt Aneeq. ‘Die passie zul je nu misschien nog niet direct zien, maar dat komt wel. Als ik straks alleen verantwoordelijk ben voor een patiënt. Nu werk ik nog onder supervisie, want heel veel is nieuw voor mij zoals de systemen, en dat moet ik allemaal leren.’
Op weg naar BIG-registratie
Alle 8 nieuwkomers zijn ook bezig om hun Nederlandse registratie te halen, zodat ze hier aan het werk kunnen als verpleegkundige. Die procedure voor het halen van de BIG-registratie is vooral ingewikkeld, omdat er geen onderwijsinstelling is van waaruit zij een opleiding volgen. Daarom worden ze tijdens het hele traject vanuit het UMCG begeleid door Petra Veltman. Zij heeft er jarenlange ervaring mee vanuit Stichting voor Vluchtelingstudenten UAF en werkt nu een dag in de week in het UMCG.
Grote kans
Het hele traject bestaat onder andere uit onderwijs in taal, interculturele communicatie voor de nieuwkomers en de begeleiders, het Nederlandse zorgsysteem en dus de begeleiding bij het BIG-traject. Wellicht kan dit traject leiden tot een structureel programma voor herintredende verpleegkundige nieuwkomers. 'Het is een grote kans voor mij en mensen in dezelfde situatie', zegt Tülay. 'Ik regel veel zelf, maar zij regelen alles voor de BIG-toets: het invullen van formulieren, cursussen Nederlands en andere cursussen.' ‘Ik hoop mijn BIG-registratie dit jaar te halen', zegt Aneeq, 'en daarna de opleiding tot IC-verpleegkundige doen.’
Bied ze een werkplek
De volgende groep nieuwkomers staat al klaar en begint in februari met een cursus medisch Nederlands. 'Spring erin, bied ze een plek', adviseert hoofdverpleegkundige Magda haar collega’s. 'Ik snap dat het allemaal heel veel begeleiding vraagt. Maar dit zijn nou juist de mensen die al veel ervaring hebben. Ik zie ze echt zó zelfstandig aan het werk gaan.'