Weinig ervaring met draagbare technologie
Wat als een patiënt fitter uit een operatie kan komen? Of wat als de zorgverlener gedrag zoals therapietrouw en een gezonde leefstijl kan stimuleren? Draagbare technologie is één van de oplossingen om stijgende kosten en personeelstekort in de zorg tegen te gaan. Dit soort technologie is nieuw, dus veel zorgprofessionals zijn hier nog niet in opgeleid en hebben er geen ervaring mee in de praktijk.
Ziekte voorspellen en voorkomen
Daarom organiseerde het UMCG met de Hanzehogeschool een masterclass Persoonlijke data en gedragsbeïnvloeding, met lector ‘Personalized Digital Health’ Hilbrand Oldenhuis. Hij denkt dat draagbare technologie in de toekomst een steeds grotere rol kan krijgen. ‘Door te kijken naar datatrends in onder andere beweging, slaap en hartslagvariabiliteit, kan de zorgverlener beter de match tussen de persoon en behandeling maken. Zo kan de zorgverlener bijvoorbeeld een idee krijgen wanneer een patiënt meer beweegt, slecht slaapt of stress ervaart. En zien welke behandeling daarbij wel of niet heeft geholpen. Door het kunnen meekijken op afstand, hoeft de patiënt minder vaak naar het ziekenhuis te komen voor onderzoek of controle. Dit scheelt tijd en geeft de patiënt regie op het herstel’, vertelt Hilbrand.
Persoonlijk contact blijft
Hilbrand: ‘Een belangrijk aspect uit de masterclass is dat ik iedereen bewust wil maken dat technologie voor meer zelfmanagement nooit een doel op zich is. Het is een middel om zorg op de patiënt af te stemmen. Persoonlijk contact met de patiënt blijft en is nodig voor begeleiding en stimulering. Zo is één van de zorgen van verpleegkundigen dat ze het contact met de patiënt verliezen. Maar doordat de professional meer weet over de patiënt, kan deze preciezer afspraken inplannen op de momenten die het meest effectief is voor de patiënt.
Ontwikkeling nieuwe werkwijze
Het is een zoektocht welke draagbare technologie geschikt is in de praktijk voor meer gezonde jaren voor de patiënt. ‘Je moet als afdeling hiervoor een nieuwe werkwijze ontwikkelen. Dit is niet simpel en vraagt om een flinke investering op meerdere vlakken. Je hebt een onderzoeker nodig, zoals een technisch geneeskundige, die er een project van maakt’, zegt Hilbrand. Het Centrum voor Thuisbeademing is een van de eerste die in het UMCG telemonitoring klinisch heeft toegepast. Recent kreeg het team de ZonMw parel, voor het onderzoek dat ze patiënten op afstand net zo veilig en effectief kunnen instellen, als in het ziekenhuis.
In de praktijk
Bij de afdeling Anesthesiologie onderzoekt technisch geneeskundige en adviseur bij het Innovatiecentrum Marjolein Haveman het gebruik van telemonitoring rondom operaties: ‘Eén van de uitdagingen voor klinische toepassing is weten welke draagbare sensoren je het beste kan gebruiken. Ze meten niet allemaal even goed en verschillen vaak in batterijduur en gebruiksvriendelijkheid. Consumentenwearables zijn vaak gebruiksvriendelijker, maar data die daaruit voortkomen zijn minder nauwkeurig. En je stuit al snel op allerlei juridische en privacy-uitdagingen. Verder zijn er algoritmes nodig die verpleegkundigen moeten helpen conclusies te trekken uit de verkregen data, deze zijn namelijk nog lastig te interpreteren.’
Afweging maken
Hoe kom je er als afdeling achter of draagbare technologie past in het zorgtraject en jouw patiënten kan helpen? Marjolein: ‘Het Innovatiecentrum is er om dit soort innovatieve ideeën te ondersteunen. In verschillende fases van het innovatieproces denken zij mee. Vanaf het eerste contact moment tot aan de evaluatie. Met hun adviezen kan je als afdeling de afweging maken en aan de slag met een concreet plan.’
Wil je verkennen of een innovatie zoals telemonitoring bij jouw team past? Neem dan contact op met het Innovatiecentrum via [email protected].
