Lichamelijke klachten waarvoor onvoldoende of geen somatische oorzaak gevonden kan worden, komen veel voor. Ze leggen een groot beslag op medische voorzieningen en worden vaak niet afdoend herkend en behandeld. De belasting is zowel voor de patiënt als voor de gezondheidszorg erg groot. Patiënten willen erkenning voor de ernst van hun aandoening en hebben tegelijkertijd hulp nodig bij hun klachten en de gevolgen daarvan op hun dagelijks leven. Artsen hebben behoefte aan betere diagnostiek, gerichter behandelaanbod en hulp bij het verwijzen.
Via het project ‘Grip op onbegrepen klachten’ ontwikkelt het UMCG een persoonlijk patiëntensysteem waarin zowel diagnostiek, verwijzing en behandeling is opgenomen. Dit kan patiënten eerder en gerichter helpen, wat een lange zoektocht in het medische circuit voorkomt.
‘Grip op onbegrepen klachten’ biedt de arts ondersteuning bij diagnose en behandeling door gebruik te maken van slimme technologie. Van iedere patiënt wordt een persoonlijk klachtenprofiel opgesteld via een online vragenlijst, die dagelijks gedurende soms enkele maanden wordt herhaald. Analyse van al deze gegevens leidt tot voor de desbetreffende patiënt tot een model dat precies beschrijft welke individuele factoren de klachten veroorzaken of in stand houden. Dit stelt de arts veel beter in staat om gefundeerde persoonlijke adviezen aan de patiënt te geven.
Bijzonder aan het systeem is dat het zelf-lerend is. Het systeem verzamelt en vergelijkt eerder gegeven adviezen en ervaringen van alle patiënten; hierdoor zijn specifieke adviezen aan individuele patiënten te geven en eventueel aan te passen op basis van feedback van alle patiënten in hun situatie. Het systeem bevat ook een module die de gezondheid van de patiënten volgt en deze gegevens gebruikt om na te gaan welke benaderingen effectief zijn. De aanwezige kennis over behandelingen en praktijkervaringen is zo ook beter beschikbaar voor de huisarts. Hiermee zijn doorverwijzingen te voorkomen. Op dezelfde manier kan de huisarts een gedragstherapie voorschrijven en volgen. Als de gangbare benaderingen niet het gewenste resultaat bieden, kan aanvullende diagnostiek en behandeling geboden worden. Zo kan bijvoorbeeld via aanvullende objectieve metingen nader gekeken worden naar de rol van lichamelijke stressreacties, lichamelijk activiteit of het immuunsysteem.
Het project ‘Grip op onbegrepen klachten’ duurt 5 jaar; bij gebleken succes wordt deze aanpak landelijk ingevoerd.