ls je haar nu ziet, kun je je dat maar moeilijk voorstellen. Leoni lijkt een gewone moeder van twee kinderen, die vrijwilligerswerk doet, sport en geniet van het leven. 'Maar elke dag ben ik me ervan bewust dat ik twee donorlongen heb. Ik slik medicijnen tegen afstoting, moet goed om mijn gezondheid denken, en vertrouwen houden dat het goed blijft gaan en ik zo lang mogelijk voor mijn kinderen kan zorgen.'
In 2010 kreeg ze in het UMCG twee longen van een orgaandonor. Al vrij snel daarna kon ze weer van alles. 'Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen want ik wilde wat betekenen voor de maatschappij. Ook namen we een hondje waar ik mee ging wandelen. Voor mij heel bijzonder.'
Leoni en haar man Cor wilden graag kinderen. Drie jaar na de transplantatie ging het zo goed met Leoni dat haar artsen een zwangerschap verantwoord vonden. Leoni: 'We hebben twee zoontjes gekregen. Ze zijn te vroeg geboren, maar helemaal gezond. Een enorme zegen. Mijn donor heeft dus voor drie nieuwe levens gezorgd. Als ik daaraan denk, krijg ik nog altijd kippenvel.'
Ieder jaar staan ze stil bij de dag waarop de longtransplantatie was. 'Dan gaan we bijvoorbeeld uit eten', vertelt Leoni, 'maar vieren we geen feest want we weten dat het voor anderen een gedenkdag is.'
Eens per jaar geeft ze op een mbo-school tijdens een biologieles voorlichting over orgaantransplantaties. Ze vertelt dan haar persoonlijke verhaal. 'Ik doe dat omdat ik hoop dat de leerlingen er met hun ouders thuis aan de keukentafel over gaan praten. Het zou mooi zijn als ze over orgaandonatie gaan nadenken en laten weten of ze wel of geen donor willen zijn.'
